توزیع قطر مردمک و برخی عوامل مرتبط با آن در افراد 40 تا 64 سال شهر شاهرود

هدف: تعیین میانگین قطر مردمک بوسیله دستگاه پنتاکم در جمعیت 40 تا 64 ساله شهر شاهرود روش بررسی: در فاز اول مطالعه بوسیله نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، 300 خوشه انتخاب شد. از 6311 نفر افراد دعوت شده تعداد 82/2% در مطالعه شرکت کردند. تمام افراد تحت معاینات اپتومتری و چشم‌پزشکی قرار گرفتند. قطر مردمک بدست آمده در این گزارش توسط دستگاه پنتاکم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، سابقه جراحی‌های چشمی و معتبر نبودن داده‌های بدست آمده توسط دستگاه پنتاکم به عنوان معیاری برای خروج داده‌ها از این آنالیز در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین قطر مردمک در افراد مورد مطالعه (3820 نفر)،  0/56± 2/74 (2/76-2/72  95CI%) میلیمتر و صدک 25%، 50%، 95% و 97/5%  قطر مردمک در جمعیت حاضر به ترتیب 2/41، 2/67،3/60 و 3/85 میلیمتر بود. 95% دامنه نرمال قطر مردمک در این مطالعه از 1/63 میلمتر تا 3/85 میلیمتر بدست آمد. در مدل مولتیپل میانگین قطر مردمک در مردان تنگ‌تر از زنان بود و با افزایش سن قطر مردمک به طور معنی‌داری کم می‌شود (0/001>p). قطر مردمک در افراد بدون عیب انکسار (امتروپ‌) به طور معنی‌داری از افراد نزدیک‌بین (میوپ‌) و افراد دوربین (هایپروپی‌) بیشتر بود (0/001>p) قطر مردمک در افراد با رنگ عنبیه قهوه‌ای تیره بطور معنی‌داری کمتر بود(p=0/005). از9/43% افراد این مطالعه دارای آنیزوکوریا بودند (10/44-8/43  95CI%). نتیجه‌گیری: قطر مردمک در افراد نرمال توسط دستگاه پنتاکم نسبت به دستگاههای دیگر پایین‌تر و 85/3 میلیمتر به عنوان معیار قابل تامل جهت جراحی‌های عیوب انکساری پیشنهاد می‌شود. همچنین باید توجه داشت که مردان دارای قطر مردمک تنگ‌تری هستند و با افزایش سن قطر مردمک تنگ‌تر می‌شود.